قفل و کليدهايي که هميشه با انسان بودهاند!
قفل وسيلهاي است براي بسته نگه داشتن در است بهطوريکه فقط با کليدش بتوان آنرا باز کرد. قفل درهاي خانهها بيشتر قفل استوانهاي است. قسمت بيرون زده از قفل يک زبانه فنرسوار و گوهاي شکل است. هنگامي که در را ميبنديد اين زبانه با صداي مختصري در قاب خود جاي ميگيرد. بعضي قفلها اصلاً کليد ندارند. در قفل رمزي از رمز استفاده ميشود. با چرخاندن حلقههايي يا فشار دادن دکمههايي رمز را به قفل ميدهند تا باز شود.
تاريخچه
در چين و مصر بيش از 4000 سال قبل از نوعي قفل چوبي استفاده ميشد. در قرن پانزدهم ميلادي، صنعتگران اروپايي قفلهاي سادهاي از فلز ساختند. اولين بار قفلهاي طرح جديد را رابرت بارون و جوزف برامه در دهه 1780 ميلادي در انگلستان ساختند.
در هزاره دوم ق. م در مصر و بينالنهرين قفل کردن خزانهها و انبارهاي گندم و پرستشگاهها متداول بودهاست. به نظرميرسد که روميها پارهاي از اين نوع قفل و کليدها را از کشورهاي مديترانهاي بدست آورده اند . پارهاي ازقفلهاي ايراني همانندقفلهاي مصري و يوناني است وبرخي ديگرمانندقفلهاي رومي ميباشند. برخي به قفلهاي چيني و هند ي ميماند و تعدادي هم مانندقفلهايي است که دراروپا از قرون وسطي تا انقلاب صنعتي بکاربرده ميشد. قفلساز ايراني يک کوره متوسط بادم فانوسي دارد که شکلهاي مختلف قفل را به کمک آن تهيه ميکند. لحيمکاري آنرادربوتههاي گلي کوچک انجام ميدهد.
قديميترين قفل
قديميترين قفل، قفلي است که در ويرانههاي خرساباد نزديکي نينوا، پيدا شدهاست و حدود 4 هزار سال قدمت دارد. اين قفل چوبي است و چند ميله چوبي قابل حرکت دارد که در سوراخهايي مناسب روي کلون ميافتند و کلون را در وضعيت بسته نگه ميدارند. ليد آن هم چوبي است و ميلههايي دارد و ميتوان آن را در شياري در کلون داخل کرد ميلههاي کليد، ميلههاي قابل حرکت قفل را به ارتفاع مناسب بالا ميبرند و بيرون کشيدن کلون ممکن ميشد. مصريان قديم، اين نوع قفل را ميشناختند و نمونههايي از آن در ژاپن و نروژ نيز به دست آمدهاست. در حفرههاي تپه چغازنبيل در استان ايلام، کلون و ميلههايي سنگي پيدا شده که قدمت آن به قرن سيزدهم ميلادي ميرسد. روميان، قفلها و کليدهاي فلزي را اختراع کردند و براي اولين بار از ضامنها براي ايمني قفل استفاده کردند.